Dersim (17-06-2014) Yeni Demokrasi Aileleri Birliği çağrısıyla saat 15 00 da Demokratik Haklar ve Kültür derneği önünde bir araya gelen aileler Dersim Merkezde bulunan 17 leri mezarı başında andı. 17ler mezarlığında 17ler Şahsında ve tüm dünya ve coğrafyamız devrim ve demokrasi şehitleri için bir dakikalık saygı duruşunda bulunuldu. saygı duruşunun ardında YDAB adına yapıulan açıklamada:” İşçi Sınıfı, Emekçiler, Ezilen-Sömürülen Tüm Dünya Halkları; 9 yıl önce 17 Haziran 2005 tarihinde faşist Türkiye Cumhuriyeti devleti, Mercan kırsalında Maoist Komünist Partisi’ne yönelik operasyonda, içlerinde ADHK Genel Konsey üyesi ve Demokratik Kadın Hareketinin kurucusu Berna Saygılı Ünsal’ında bulunduğu 17 komünist ve devrimciyi katletti.
MERCAN TARİHTİR! KANLA YAZILAN TARİH SİLİNMEZ!
Onları tanıyorduk.. 12 Eylül zindanlarından, Diyarbakır zindanında adıyla cisimleşen dirinişinden tanıyorduk Cafer’i…”Bu resimlere iyi bakın” diyen sesi hala kulaklarımızda Aydın’ın. Yel dağı, Bayrampaşa, İstanbul’un tozlu gecekondu yolları, Dersim’in köylüleri iyi bilirdi Ökkeş’i…El kapılarında hayat kurmaya çalışan gurbetçiler, göçmenler, mülteciler tanır Ares’i, Serdar’ı. Onları tanıyordu işçiler, köylüler, emekçiler… Yaşamın her alanında aşkla, inançla yeni bir kültürü, yeni insanı, direnişi, emperyalist-kapitalist sömürü düzenine karşı; sosyalist devrim için, kesintisiz savaşı birlikte ördüğümüz dostlarımız, yoldaşlarımızdılar.
Bu nedenle katledildiler. Emperyalist-kapitalist efendilerin sadık uşağı faşist Türkiye devleti onları katlederek umudun, direnişin sesini susturmak istedi. 90 yıllık Türkiye tarihi başından beri katliamlar, komplolarla ezilenlerin direnişini bastırma tarihidir. 17 Haziran 2005 de bu suçlarına bir yenisini eklemiştir. Lakin unuttukları bir nokta var ki Türkiye-Kuzey Kürdistan toprakları her katliamın ardından bağrında yeni isyanlar, isyancılar yetiştiren vefalı topraklardır.
İşçiler, Emekçiler; İstedikleri başka bir yaşamdı: Herkesin insan gibi yaşabileceği bir dünya. Bu istek yüzünden işkenceler görmüş, mahpus düşmüş, yıllarca hapis yatmıştılar. Bu istek yüzünden elde silah dağa çıkmışlardı. Ve bu istek yüzünden katledilen binlerce insan gibi vahşice katledildiler. 17 yürektiler, 17 ırmak, 17 nehir, 17 deniz, 17 okyanus ve 17 isyandı halaya durdular. Toprak utandı güneş utandı ve ay utandı akan 17 kızıl kandan. Selam olsun apaydınlık günlere çekiçle direngenlige yürüyenlere.Selam olsun Halk için ölenlere” sözlerine değinildi .”Mercan şehitleri Ölümsüzdür”. “Mercanda bir ses, 17´ler ölmez” sıloganları atılarak, lokma dağıtımı yapıldıktan sonra anma sonlandırıldı.
